جان به لب از شوق و می از نظیری نیشابوری غزل 383

1 جان به لب از شوق و می آرند پیغامم دروغ دوست دور و نامه می سازند بر نامم دروغ

2 راهب بتخانه را عز کرامت کی دهند هست کشفم مکر و استدراج و الهامم دروغ

3 بسته طامات رعنایان ره گردیده ام چون روم دنبال حق افکنده در دامم دروغ

4 محو نیرنگ مجازم ذوقم از تحقیق نیست راست چون گویم که شیرینست در کامم دروغ

5 رو به سوی قبله دارم دل به سوی سومنات در نهان کفرم یقین در ظاهر اسلامم دروغ

6 رام از افسانه و افسون هرکس می شوم گر خوشم آید سخن اندازد از بامم دروغ

7 چهره رنگین کرده عکس ساغر و پیمانه ام پرتو مهر شفق افکنده بر شامم دروغ

8 همچو طفل بی پدر می گریم از حرمان بخت می دهد مادر نوید نقل و بادامم دروغ

9 چون سپندم بر سر آتش «نظیری » بی قرار گر کسی در عشق گوید هست آرامم دروغ