خوشتر از فکر می و جام چه از حافظ شیرازی غزل 391

1 خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن

2 غم دل چند توان خورد که ایام نماند گو نه دل باش و نه ایام چه خواهد بودن

3 مرغ کم حوصله را گو غم خود خور که بر او رحم آن کس که نهد دام چه خواهد بودن

4 باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش اعتبار سخن عام چه خواهد بودن

5 دست رنج تو همان به که شود صرف به کام دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن

6 پیر میخانه همی‌خواند معمایی دوش از خط جام که فرجام چه خواهد بودن

7 بردم از ره دل حافظ به دف و چنگ و غزل تا جزای من بدنام چه خواهد بودن