در وصل تو میزنند احباب از فیض کاشانی غزل 56

1 در وصل تو میزنند احباب تاب هجران نماندشان بشتاب

2 بی تو جان تا بکی تواند زیست دل بیچاره چند آرد تاب

3 بنماآفتابرا بسی ابر بگشا از جمال خویش نقاب

4 تا بمانند عاقلان حیران خشک مغزان شوند اولواالالباب

5 پیشوایان شوند تازه مرید شیب را نو کنند عهد شباب

6 بنده و خواجه در هم آمیزند یتفانی العبید فی الارباب

7 باخودآیند بیخودان هوا هوشیاران شوند مست و خراب

8 نه بصر ماند از اولوا الابصار نه ادب آید از اولوا الالباب

9 اینچنین روزی ار شود روزی لیس فیض یری والااصجاب