با سر زلف تو صعبست مسلمان از سیف فرغانی غزل 433

1 با سر زلف تو صعبست مسلمان بودن با رخت خود نتوان بسته ایمان بودن

2 من چو اندر سر گیسوی تو بستم دل خویش پس مرا چاره نباشد زپریشان بودن

3 گل چو اندام تو می خواست که باشد بنگر کآرزو میکند او را همه تن جان بودن

4 غرقه بحر فراق توام (و)تشنه وصل وینچنین تا بابد بهر تو بتوان بودن

5 کز پی دانه در همچو صدف می شاید غرق دریا شدن و تشنه باران بودن

6 بگدایی درت فخر کنم درهر کوی من که عار آیدم ازخسرو و سلطان بودن

7 گرچه با آتش سودای تو باید چون شمع هر شب از سوز دل سوخته گریان بودن

8 روز با درد تو از غیر تو مرگی دگرست دل بیمار مرا طالب درمان بودن

9 بی رخ لیلی اگر کوه گرفتم چه عجب من خوکرده چو مجنون ببیابان بودن

10 عشق میدان و درو هست قدم جان بازی با چنین پای توان بر سر میدان بودن؟

11 سیف فرغانی از خود برو ار مرد رهی تا بخود باشی نتوانی از ایشان بودن