1 ببریدند دزدی را مگر دست نزد دَم دستِ خود بگرفت و برجست

2 بدو گفتند ای محنت رسیده چه خواهی کرد این دست بریده

3 چنین گفت او که نام دوستی خاص بر آنجا کرده بودم نقش ز اخلاص

4 کنون تا زنده‌ام اینم تمامست که بی این زندگی بر من حرامست

5 ز دستم گر چه قسمی جز الم نیست چو بر دستست نام دوست غم نیست

6 چو ابلیس لعین اسرار دان بود اگر سجده نمی‌کرد او ازان بود

7 ز خلق خود دریغش آمد آن راز نکرد آن سجده، دعوی کرد آغاز

8 که تا هم او وهم خلق جهان هم نه بینند آن دَر و آن آستان هم

9 که تا نوری ازان در پردهٔ عز نگردد در نظر آلوده هرگز