گویند که معشوق تو زشتست از فرخی سیستانی رباعی 30

1 مرا بپرسید از رنج راه و شغل سفر بت من آن صنم ماهروی سیمین بر

2 نخست گفت که جانا ترا چه شد که چنین شکسته گونه ای و کار بر تو گشته غیر

1 ای فعل تو ستوده و گفتارهات راست دایم ترا بفضل و بآزادگی هواست

2 از کوشش تو شاه، بهر جای هیبتست وز بخشش تو میر بهر خانه یی نواست

1 حدیث نوشدن مه شنیده ای به خبر بکاخ در شو و ماه و ستارگان باز نگر

2 مرا ز نو شدن مه غرض مبارکی است چو ماه بینی بشتاب و روزگار مبر