وجودم را نه از آتش، نه از گل پرورش دادند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 وجودم را نه از آتش، نه از گل پرورش دادند سراپایم ز نور عشق چون دل پرورش دادند
2 منه بر سینه داغ عشق، در بیرون چرا سوزی چراغی کز برای خلوت دل پرورش دادند
3 به یاد شعله دایم چون دل پروانه در جوشم نمی‌دانم چرا ترکیبم از گل پرورش دادند
4 مقام لیلی‌اش در کعبه دل بود، حیرانم که مجنون را چرا بر ذوق محمل پرورش دادند
5 گهی فانوس دیرم، گه چراغ کعبه، کز مهرت چو ماه نو مرا منزل به منزل پرورش دادند
6 محبت از پی دل برد قدسی را به صحرایی که خاکش را به خون صید بسمل پرورش دادند