دم مرا صفت باد فرودین از اقبال لاهوری زبور عجم 119

1 دم مرا صفت باد فرودین کردند گیاه را ز سرشکم چو یاسمین کردند

2 نمود لالهٔ صحرا نشین ز خونابم چنانکه بادهٔ لعلی به ساتگین کردند

3 بلند بال چنانم که بر سپهر برین هزار بار مرا نوریان کمین کردند

4 فروغ آدم خاکی ز تازه کاریهاست مه و ستاره کنند آنچه پیش ازین کردند

5 چراغ خویش بر افروختم که دست کلیم درین زمانه نهان زیر آستین کردند

6 در آبسجده و یاری ز خسروان مطلب که روز فقر نیاکان ما چنین کردند