1 کشیدند زان پس دو مرد لعین به دربار سالار نصرت قرین

2 که شد عبد رحمن سلیل عقیل به شمشیر آن نابکاران قتیل

3 به فرمان میر آتش افروختند تن دوزخی را در آن سوختند

4 یکی زشت مرد از نژاد حرام که اش بود زید بن ورقاش نام

5 مرا و چون صف کربلا گشت راست بیفکند عباس را دست راست

6 همین نابکار ستم پیشه را بد آیین و خوی بد اندیشه را

7 به کین روزنابان کشیدند خوار به درگاه مختار فرمانگزار

8 چو بدخواه را چشم سالار دید به خشم آمد و لب به دندان گزید

9 دو رخ بر زمین سود شکرانه را چو دید آن ز دادار بیگانه را

10 بفرمود تا از تنش هردو دست به خنجر فکندند برخاک، پست

11 نگونسار کردند از آن پس به دار زدندش به تن سنگ و پیکان هزار

12 سپس با همان دارش آتش زدند چنین کیفر کرده را بستدند

13 به مینو شد از کار مختار راد روان سپهدار عباس (ع) شاد