1 چنین دادند ره بینان دمساز خبر از بوعلی فاربد باز

2 که گفت ای مرد نه خوش شو بخواندن نه دل ناخوش کن از خُسران و راندن

3 قبول خویش را مشمر غنیمت مشو گر رَد شوی هرگز هزیمت

4 که چون نفریبی از نعمت دمی تو نگردی از بلا پست غمی تو

5 برون این همه رنگ دگرگون برنگی دیگرت آرند بیرون

6 اگر این رنگ افتد بر رگویت دو عالم عنبرین گردد ز بویت

7 اگر این رنگ یابی ای یگانه نباید هیچ چیزت جاودانه

8 همه چیزی چو ازتو چیز گردد ترا کی مَیلِ چیزی نیز گردد

9 چو تو دائم تو باشی بی بهانه همه چیزی توداری جاودانه

10 چو دائم محو باشی در الهی ز تو خواهند امّا تو نخواهی