هست هنوز ماه من چشم و چراغ از وحشی بافقی غزل 325

1 هست هنوز ماه من چشم و چراغ دیگران سبزهٔ او هنوز به از گل باغ دیگران

2 خلق روان به هر طرف بهر سراغ یار من بیهده من چرا روم بهر سراغ دیگران

3 رسته گلم ز بام و در جای دگر چرا روم با گل خود چه می‌کنم سبزهٔ باغ دیگران

4 من که میسرم شود صافی جام او چرا در دل خود کنم گره درد ایاغ دیگران

5 وحشی از او علاج کن سوز درون خویش را فایده چیست سوختن از تف داغ دیگران