هست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1169

1 هست کسی صافی و زیبانظر تا بکند جانب بالا نظر

2 هست کسی پاک از این آب و گل تا بکند جانب دریا نظر

3 پا بنهد بر کمر کوه قاف تا بزند بر پر عنقا نظر

4 تا که نظر مست شود ز آفتاب تا بشود بی‌سر و بی‌پا نظر

5 هست کسی را مدد از نور عشق تا فتدش جمله بدان جا نظر

6 آب هم از آب مصفا شود هم ز نظر یابد بینا نظر

7 جمله نظر شو که به درگاه حق راه نیابد مگر الا نظر