هر کسی را که چو من دیده خونباری از طبیب اصفهانی غزل 26

1 هر کسی را که چو من دیده خونباری هست می توان یافت که در پای دلش خاری هست

2 دلخراش است دگر ناله مرغان چمن در خم دام مگر تازه گرفتار هست

3 قفس ایکاش که بر شاخ گلی آویزند بلبلی را که بدان حسرت گلزاری هست

4 مایه ریزش او می رسد از عالم غیب هر کرا همچو صدف دست گهرباری هست

5 نیست از ضعف مرا قوت گفتار طبیب من گرفتم که برش قوت گفتاری هست