ازدیده ز رفتن تو خون می‌آید از وحشی بافقی رباعی 36

1 بگذشت دورِ یوسف و دورانِ حُسنِ تو ست هر مصرِ دل که هست به فرمانِ حسنِ تو ست

2 بسیار سر به کنگرهٔ عشق بسته‌اند آنجا که طاق‌بندیِ ایوانِ حسنِ تو ست

1 دگر آن شبست امشب که ز پی سحر ندارد من و باز آن دعاها که یکی اثر ندارد

2 من و زخم تیز دستی که زد آنچنان به تیغم که سرم فتاده برخاک و تنم خبر ندارد

1 جانان نظری کو ز وفا داشت ندارد لطفی که از این پیش به ما داشت ندارد

2 رحمی که به این غمزده‌اش بود نماندست لطفی که به این بی سرو پا داشت ندارد