1 هست مردی در این جهان پنهان مثل نقره و زر اندر کان

2 ظاهرش خاک و باطنش زر پاک تن او سست و جان او چالاک

3 ذات او نور آسمان و زمین گر ترا هست نور چشم ببین

4 کوچه شکل است و چه بدیع نگار بی نظیر است در میان کبار

5 کس ندید اندر آب و گل چو وئی دل و جان مثل او نیافت حئی

6 نیست مانندش اندر این دوران در زمان و زمین و کون و مکان

7 همه عالم چو جسم و او چون جان همه عالم قراضه او چون کان

8 وصف او کرده بد بمن در خواب ش ه حسام الحق لطیف جواب

9 همچنان است بلکه صد چندان نتوان کرد شرح او بزبان

10 گشته ام کمترین غلام درش تا شدم هست میخورم ز برش

11 پیش از این آنچه خورده بودم من بیشمار است ناید آن بسخن

12 اینقدر کان بفهم می آید گفتنش پیش عاقلان شاید

13 گویم ار بشنوی بصدق زمن چند حرفی ز سر گذشت ز من

14 چون که زائیدم از تن مادر شیر شد بعد خونم اندر خور

15 پاره ای چون بزرگتر گشتم لوت خوردم ز شیر بگذشتم

16 بعد از آن از برنج و شهد و شکر شد غذا میوه ها ز خشک و ز تر

17 چون ز خوردن گذشتم اندر جوع حکمت از من برست چون ینبوع

18 بی دهانی طعام ها خوردم بی کف از وی نواله ها بردم

19 بشریت برفت و دل چو ملک گشت پران ورای هفت فلک

20 چونکه از خود گذشتم آخر کار بحر گشتم مرا مجوی کنار

21 نیست این را نهایت و پایان کو درون و کجا بیان و زبان

22 میروم من گهی چپ و گه راست دم مزن کاین نفس ز حق برخاست

23 رو مکن اعتراض بر مسکین گرچه زفتی و خوب و با تمکین

24 در شکستش مرو عجب چیز است فصل او بی بهار و پائیز است

25 نی ز نار است نور آن سرور نبود آن طرف شه و چاکر

26 غیر او شیخ و اوستاد مجو زانکه نبود در این جهان چون او

27