1 مطلبی‌ گر بود از هستی همین آزار بود ورنه در کنج عدم آسودگی بسیار بود

2 زندگی‌جز نقد وحشت درگره چیزی نداشت کاروان رنگ و بو را رفتنی در بار بود

3 غنچه‌ای پیدا نشد بوی گلی صورت نبست هر چه دیدم زین چمن یا ناله یا منقار بود

4 دست همت ‌کرد از بی‌جرأتیها کوتهی ورنه چون گل‌ کسوت ما یک گریبان‌وار بود

5 سوختن هم مفت عشرتهاست امّا چون شرار کوکب ‌کم‌فرصت ما یک نگه سیار بود

6 غفلت سعی طلب بیرون نرفت از طینتم خواب پایی داشتم چشمم اگر بیدار بود

7 عافیت در مشرب من بارگنجایش نداشت بس که جامم چون شرر از سوختن سرشار بود

8 این دبستان چشم قربانی‌ست ‌کز بی‌مطلبی نقش لوحش بیسواد و خامه‌ها بیکار بود

9 قصرگردون را ز پستی رفعت یک پایه نیست گردن منصور را حرف بلندش دار بود

10 مصدر تعظیم شد هرکس ز بدخویی گذشت نردبان اوج عزت وضع ناهموار بود

11 دل به‌حسرت خون‌شد و محرم‌نوایی برنخاست نالهٔ فرهاد ما بیرون این ‌کهسار بود

12 شوخی نظاره بر آیینهٔ ما شد نفس چشم بر هم بسته بیدل خلوت دیدار بود