1 پیش مشتاق تو ویرانه و آباد یکی است هر طرف راه فتد کوفه و بغداد یکی است

2 به حریم دل شیرین نبود صف نعال عشق چون بار دهد خسرو و فرهاد یکی است

3 ما که تسلیم به شمشیر ارادت شده ایم پیش ما بد مددی کردن و امداد یکی است

4 در بر اغیار مبندید، که در گلشن ما شانه باد و سر طره شمشاد یکی است

5 پا به گل مانده اگر گلبن اگر خار بن است باغ را سرو خرامنده و آزاد یکی است

6 به تو زاری و توانایی ما درنگرفت موم در پنجه عشق تو و فولاد یکی است

7 نیم بسمل شده ماندیم «نظیری » افسوس صید بر یکدگر افتاده و صیاد یکی است