1 درون خیمه سوداگران نیست ز جنس خوردنی جز کرس در کار
2 به تیر خیمه دایم چشمشان باز که هست از نان کماج آن نمودار
3 بود بر بار دایم دیگشان لیک بر آن باری که باشد بر شتر بار
1 آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ
2 شده نزدیک که هجران تو، مارا بکشد گرهمان بر سرخونریزی مایی ، بازآ
1 هر چند ناز کردی ، نیازم زیاده شد دردم فزود و سوز و گدازم زیاده شد
2 هر چند بیش کشت به ناز و کرشمهام رغبت به آن کرشمه و نازم زیاده شد
1 نبود طلوع از برج ما، آن ماه مهر افروز را تغییر طالع چون کنم این اختر بد روز را
2 کی باشد از تو طالعم کاین بخت اختر سوخته گرداند از تأثیر خود ، سد اختر فیروز را