پیش رویت دگران صورت بر از سعدی شیرازی غزل 229

1 پیش رویت دگران صورت بر دیوارند نه چنین صورت و معنی که تو داری دارند

2 تا گل روی تو دیدم همه گل‌ها خارند تا تو را یار گرفتم همه خلق اغیارند

3 آن که گویند به عمری شب قدری باشد مگر آنست که با دوست به پایان آرند

4 دامن دولت جاوید و گریبان امید حیف باشد که بگیرند و دگر بگذارند

5 نه من از دست نگارین تو مجروحم و بس که به شمشیر غمت کشته چو من بسیارند

6 عجب از چشم تو دارم که شبانش تا روز خواب می‌گیرد و شهری ز غمت بیدارند

7 بوالعجب واقعه‌ای باشد و مشکل دردی که نه پوشیده توان داشت نه گفتن یارند

8 یعلم الله که خیالی ز تنم بیش نماند بلکه آن نیز خیالیست که می‌پندارند

9 سعدی اندازه ندارد که چه شیرین سخنی باغ طبعت همه مرغان شکرگفتارند

10 تا به بستان ضمیرت گل معنی بشکفت بلبلان از تو فرومانده چو بوتیمارند