جهان پادشاها از امیرخسرو دهلوی دیوان اشعار 4

1 چنانی در نظر نظارگان را که رونق بشکنی مه پارگان را

2 چنان نالان همی گردم به کویت که دل خون می شود نظارگان را

1 عشق از پی جان گرفت ما را خلقی به زبان گرفت ما را

2 خرسند به عافیت نبودیم اینک حق آن گرفت ما را

1 افسوس ازین عمر که بر باد هوا رفت کاری به جهان نی به مراد دل ما رفت

2 خورشید من از اوج جوانی چو برآمد بس ذره سرگشته که بر باد هوا رفت