جهان پادشاها خدایی تراست از دهلوی دیوان اشعار 4

1 گر چه بر بود عقل و دین مرا بد مگویید نازنین مرا

2 گوشش از بار در گران گشته ست نشنود ناله حزین مرا

1 خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا

2 گر سرم در سر سودات رود نیست عجب سر سودای تو دارم غم سر نیست مرا

1 ای نازنین که ماه منی امشب رحمی بکن چو شاه منی امشب

2 خوش بنشین، باده بکش پاک خواب مکن چو ماه منی امشب