جهان به کام خداوند از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 27

1 جهان به کام خداوند باد و دیر زیاد برو به هیچ حوادث زمانه دست مداد

2 درست و راست کناد این مثل خدای ورا اگر ببست یکی در، هزار در بگشاد

3 خدای عرش جهان را چنین نهاد نهاد که گاه مردم شادان و گه بود ناشاد

4 ... این مصرع ساقط شده ... خدای چشم بد از ملک تو بگرداناد