دنیا از خیام نیشابوری ترانه‌ی خیام (صادق هدایت) 3

1 * آنان‌که اسیر عقل و تمییز شدند، در حسرتِ هست‌ونیست ناچیز شدند؛

2 رو با خبرا، تو آب انگور گُزین، کان بی‌خبران به غوره مِیْویز شدند!

1 هنگام صبوح ای صنم فرخ پی برساز ترانه‌ای و پیش‌آور می

2 کافکند بخاک صد هزاران جم و کی این آمدن تیرمه و رفتن دی

1 اکنون که گل سعادتت پربار است دست تو ز جام می چرا بیکار است

2 می خور که زمانه دشمنی غدار است دریافتن روز چنین دشوار است

1 دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است، و آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ است،

2 سرتاسرِ آفاق دویدی هیچ است، و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است.

1 هر راز که اندر دل دانا باشد باید که نهفته‌تر ز عنقا باشد

2 کاندر صدف از نهفتگی گردد در آن قطره که راز دل دریا باشد

1 تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

2 پرکن قدح باده که معلومم نیست کاین دم که فرو برم برآرم یا نه