سخن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 938

1 سخن به نزد سخندان بزرگوار بود ز آسمان سخن آمد سخن نه خوار بود

2 سخن چو نیک نگویی هزار نیست یکی سخن چو نیکو گویی یکی هزار بود

3 سخن ز پرده برون آید آن گهش بینی که او صفات خداوند کردگار بود

4 سخن چو روی نماید خدای رشک برد خنک کسی که به گفتار رازدار بود

5 ز عرش تا به ثری ذره ذره گویااند که داند آنک به ادراک عرش وار بود

6 سخن ز علم خدا و عمل خدای کند وگر ز ما طلبی کار کار کار بود

7 چو مرغکان ابابیل لشکری شکنند به پیش لشکر پنهان چه کارزار بود

8 چو پشه سر شاهی برد که نمرودست یقین شود که نهان در سلاحدار بود

9 چو یک سواره مه را سپر دو نیم شود سنان دیده احمد چه دلگذار بود

10 تو صورتی طلبی زین سخن که دست نهی دهم به دست تو گر دست دستیار بود