بادی که بیاوری به ما جان چو نفس از سنایی غزنوی رباعی 217

1 از آن می خوردن عشقست دایم کار من هر شب که بی من در خراباتست دایم یار من هر شب

2 بتم را عیش و قلاشیست بی من کار هر روزی خروش و ناله و زاریست بی او کار من هر شب

1 نگارینا دلم بردی خدایم بر تو داور باد به دست هجر بسپردی خدایم بر تو داور باد

2 وفاهایی که من کردم مکافاتش جفا آمد بتا بس ناجوانمردی خدایم بر تو داور باد

1 عشق رخ تو بابت هر مختصری نیست وصل لب تو در خور هر بی خبری نیست

2 هر چند نگه می‌کنم از روی حقیقت یک لحظه ترا سوی دل ما نظری نیست