ای باد صبح از پی آن از بابافغانی شیرازی غزل 499

1 ای باد صبح از پی آن نور دیده رو دنبال آن خجسته غزال رمیده رو

2 از ضعف تن نمی رسم از پی خدای را ای نازنین سوار عنان را کشیده رو

3 عشاق خسته منتظر یک نظاره اند دامن کشان چو می گذری آرمیده رو

4 درد دلی ز عشاق دلخسته گوش کن از دردمند خویش دعایی شنیده رو

5 ما خویشرا طفیل خرام تو کرده ایم خواهی بچهره پا نه و خواهی بدیده رو

6 هوشم نماند با تو که گفت اینکه صبحدم سر خوش بروی برگ گل نو دمیده رو

7 تنگست زاهدا در خلوتسرای انس آنجا دل شکسته و قد خمیده رو

8 مستانه می روی بخرابات عاشقان راه پر آفتیست فغانی جریده رو