باد آمد و بوی عنبر آورد از سعدی شیرازی غزل 181

1 باد آمد و بوی عنبر آورد بادام شکوفه بر سر آورد

2 شاخ گل از اضطراب بلبل با آن همه خار سر درآورد

3 تا پای مبارکش ببوسم قاصد که پیام دلبر آورد

4 ما نامه بدو سپرده بودیم او نافه مشک اذفر آورد

5 هرگز نشنیده‌ام که بادی بوی گلی از تو خوشتر آورد

6 کس مثل تو خوبروی فرزند نشنید که هیچ مادر آورد

7 بیچاره کسی که در فراقت روزی به نماز دیگر آورد

8 سعدی دل روشنت صدف وار هر قطره که خورد گوهر آورد

9 شیرینی دختران طبعت شور از متمیزان برآورد

10 شاید که کند به زنده در گور در عهد تو هر که دختر آورد