1 باد بهار می‌دمد و من ز یار دور با غم نشسته دایم و از غمگسار دور

2 آنرا که در کنار به خون پروریده‌ایم خون در کنار دارم و او از کنار دور

3 کارم ز دست رفت، چه معنی که دوستان یادم نمی‌کنند بر آن نگار دور

4 دیدی تو کارمن چو نگار، این زمان ببین رویم به خون نگار وز دستم نگار دور

5 ای باد صبح، اگر بر منظور ما رسی آن بی‌نظیر گو: نظر از ما مدار دور

6 صد بار جور کردی و تندی نمود، لیک چندین نگشته‌ای به جفا هیچ بار دور

7 ای اوحدی، برو تو، که عهد وفای دوست بازم نمی‌هلد که :شوم زین دیار دور