کل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1294

1 کل عقل بوصلکم مدهش کل خد ببینکم مخدش

2 مست گشتم ز طعنه و لافش دردیش خوشتر است یا صافش

3 بصر العقل من جلالتکم مثل الترک عینه اخفش

4 کر شوم تا بلندتر گوید هر که او دم زند ز اوصافش

5 شارب الخمر کیف لا یسکر صاحب الحشر کیف لا ینعش

6 زان دمی کو دمید در عالم گشت پرگل ز قاف تا قافش

7 مسکن الروح حول عزته مسکن لیس فیه یستوحش

8 اندرآید سپهر تا زانو چو کشد بوی مشک از نافش

9 من اتاه الی الخلود اتی و انتهی من مکانه المرعش

10 جان برید از جهان و عذرش این کالفتی یافتم ز ایلافش