هوا خوشبوی گشت و از بابافغانی شیرازی غزل 232

1 هوا خوشبوی گشت و مرغ در پرواز می‌آید بهار رفته از گلشن به گلشن بازمی‌آید

2 تحیت می‌رساند بلبلان را باد نوروزی که گل بار دگر در جلوه‌گاه ناز می‌آید

3 چه باد مشک‌بیز است اینکه بوی جان دهد هردم مگر از راه آن ترک شکارانداز می‌آید

4 بشارت باد از آن صیادوَش کبک خرامان را که باز از طرف دشت آواز طبل باز می‌آید

5 چه سازست اینکه دیگر می‌نوازد مطرب مجلس که از رگ‌های جان عاشقان آواز می‌آید

6 چمن خالی مبادا از می لعل و نسیم گل که این آب و هوا سرو مرا دمساز می‌آید

7 بگردان پرده‌ای مطرب که از راه عراق امروز مه اوج شرف در گلشن شیراز می‌آید

8 بده جامی که انجامش به از آغاز خواهد شد هر آن کو با صفای نیت از آغاز می‌آید

9 مسیحا یار و خضرش رهنمون و هم‌عنان یوسف فغانی آفتاب من به این اعزاز می‌آید