زهر با یاد تو شکر گردد از خاقانی شروانی غزل 162

1 زهر با یاد تو شکر گردد شام با روی تو سحر گردد

2 درد عشق تو بوالعجب دردی است که چو درمان کنم بتر گردد

3 نتواند نشاند درد دلم گر صفاهان به گل‌شکر گردد

4 می‌کشم رطل عشق تا بغداد هم کشم گر ز سر بدر گردد

5 بر تو تا زنده‌ام دگر نکنم گرچه کار جهان دگر گردد

6 برنگردم من از تو تا عمر است آن ندانم که عمر بر گردد

7 خاک روبی است بنده خاقانی کز قبول تو نامور گردد

8 بنده خاقانی از تو سرور گشت بس نماند که تاجور گردد