1 عالم از عشق در وجود آمد عشق معمار هست و بود آمد

2 در بشر کبریای عشق نمود ملک از عجز در سجود آمد

3 رد شد از صدر بارگاه شهود آن که در کار ما حسود آمد

4 عشق بر تخت از زبر نگریست عقل و لوح و قلم فرود آمد

5 هرچه اهلیت نمودن داشت همه از عشق در نمود آمد

6 نیست جز عشق و عاشق و معشوق هرچه در معرض شهود آمد

7 عقل بر کار عشق سوخت سپند شکل این گنبد کبود آمد

8 عشق صنعت نمود بی آلت بود هرچند از نبود آمد

9 جامه مجنون درد که خلعت عشق عاری از جنس تار و پود آمد

10 عشق را عشق دی و فردا نیست دیر هم زودتر ز زود آمد

11 شد جوانی و عشق و حرص به جاست شعله بنشست و خس به دود آمد

12 ز سخن بر لب «نظیری » جوش عشق در گفت و در شنود آمد