لاله از خون دیده آغشته از عنصری بلخی مثنوی 62

1 الا تا نرگس خوبان همی بر مشتری تابد بودشان در شکنج زلف رخ چون ماه جوشن ور

1 بهیچ در نروی تا در آن نیابی سود بهیچکس نروی تا در آن نبینی رنگ

1 ای ماه بروی لاله رنگ آمده ای از سینه و دل حریر و سنگ آمده ای

2 گر تو بدهان و چشم تنگ آمده ای دلتنگ چرایی ؟ نه بجنگ آمده ای