مرد مسافر حدیث خانه کو گوید از خاقانی قطعه‌ 62

1 هر که به سودای چون تو یار بپرداخت همتش از بند روزگار بپرداخت

2 در غم تو سخت مشکل است صبوری خاصه که عالم ز غم‌گسار بپرداخت

1 طبعِ تو دم‌ساز نیست عاشقِ دل‌سوز را خویِ تو یاری‌گر است یارِ بدآموز را

2 دست‌خوشِ تو من‌ام دستِ جفا برگشای بر دلِ من برگمار تیرِ جگردوز را

1 جام می تا خط بغداد ده ای یار مرا باز هم در خط بغداد فکن بار مرا

2 باجگه دیدم و طیار ز آراستگی عیش چون باج شد و کار چو طیار مرا