رسم و ره آن یار ستمکار از طبیب اصفهانی رباعی 12

1 یاد آرای ستمگر از حال خاکساری روزی اگر بکویت بادآورد غباری

2 هر کس درین گلستان نخلی نشاند بر داد جز نخل ما که هرگز باری نداد باری

1 حاشا که کشم بهر طرب ساغر جم را از غم چه شکایت من خو کرده بغم را

2 هیهات کز ایام حیاتش بشمارم روزی که نیابم بدل آسیب الم را