1 دلبرا! ای که ترا طبع سخن پرور من! مهربان کرد که دستی بکشی بر سر من

2 سکه ای را که (پری) لطف نمودی برسید ای پری روی و پری خوی و پری پیکر من

3 تو خودت نیز پری هستی و بهتر، زیرا عوض این پری آن به که خودآئی بر من

4 از پری بودنت آنقدر به من معلومست که مرا بینی و خود غائبی از منظر من

5 گر چه من سایه تو نیز ندیدم لیکن، باز هم کم نشود، سایه تو از سر من