خورشید تف از عارض تابان تو دارد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 خورشید تف از عارض تابان تو دارد مه روشنی از شمع شبستان تو دارد
2 تمکین و سرافرازی و رعنایی و خوبی سرو سهی از قدّ خرامان تو دارد
3 خود را ز حشم کم ز سلیمان نشمارد آن مور که ره بر شکرستان تو دارد
4 آفاق ز رخ کرده منوّر گل خورشید پیداست که رنگی ز گلستان تو دارد
5 هنگام تبسّم ز غزل‌خوانی بلبل رمزی است که گل از لب خندان تو دارد
6 گر طعنه زند بر چمن خلد عجب نیست آن دل که گل غنچه پیکان تو دارد
7 برکش ز میان تیغ و به قصاب نظر کن چون گردن تسلیم به فرمان تو دارد