خورشید که بر جامهٔ درویش از سعدی شیرازی مفرد 29

1 پیش رویت قمر نمی‌تابد خور ز حکم تو سر نمی‌تابد

2 نیکویی خوی کن که نرگس مست ...

1 ای کآب زندگانی من در دهان توست تیر هلاک ظاهر من در کمان توست

2 گر برقعی فرونگذاری بدین جمال در شهر هر که کشته شود در ضمان توست

1 تو را نادیدن ما غم نباشد که در خیلت به از ما کم نباشد

2 من از دست تو در عالم نهم روی ولیکن چون تو در عالم نباشد

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم