خورشید روئی گردید طالع از فیض کاشانی غزل 509

1 خورشید روئی گردید طالع دردم نهان شد چون برق لامع

2 گر ایستادی آتش فنادی هم در مدارس هم در صوامع

3 آنرا که دیدش طالع قوی بود وانکو ندیدش از ضعف طالع

4 این ماه رویان کم رو نمایند آنماه چرخست کان هست طالع

5 از بس عزیزند از کس گریزند دیدارشانرا باشد موانع

6 مهر زمین را مه مه توان دید مهر فلک هست هر روز طالع

7 خورشید رویان هرجا نباشند خورشید چرخست کان هست واسع

8 ساقی بده می بیگانهٔ نیست از خویش رفتم دیگر چه مانع

9 بگذار ای فیض اشعار باطل از حق سخن گو کان هست نافع