شکر ایزد را که تا من بوده‌ام
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
1 شکر ایزد را که تا من بوده‌ام حرص و آزم ساعتی رنجه نکرد
2 هیچ خلق از من شبی غمگین نخفت هیچ کس روزی ز من خشمی نخورد
3 از طمع هرگز ندادم پشت خم وز حسد هرگز نکردم روی زرد
4 نیستم آزاد مرد ار کرده‌ام یا کنم من قصد هیچ آزاد مرد
5 با سلامت قانعم در گوشه‌ای خالی از غش فارغ از ننگ و نبرد
6 چند چیزک دوست دارم زین جهان چون گذشتی زین حدیث اندر نورد
7 جامهٔ نو جای خرم بوی خوش روی خوب و کتب حکمت تخت نرد
8 یار نیک و بانگ رود و جام می دیگ چرب و نان گرم آب سرد
9 برنگردم زین سخن تا زنده‌ام گر خرد داری تو زین هم بر نگرد
10 گرد غم بنشان به می خوردن ز عمر پیش از آن کز تو برآرد چرخ گرد
11 نسیه را بر نقد مگزین و بکوش تا نباشی یک زمان از عیش فرد
ادامه توضیحات شاعر