صدای بال جبریل است آواز از قصاب کاشانی غزل 187

1 صدای بال جبریل است آواز پر تیرش چراغ خانه دل‌ها است عکس برق شمشیرش

2 رفیق ماه و خورشید است زآن‌رو می‌توان گفتن که همزاد رخش ماه است و خورشید است همشیرش

3 رسد چون بر میان نازکش باریک‌بین گردد مصور موشکافی می‌کند هنگام تصویرش

4 دل غم‌دیده‌ام داند خرابی به ز آبادی عجایب منزلی دارم که ویرانی است تعمیرش

5 کند چون ابروی صیدافکنش عزم کمان‌داری دو زنجیر است بی‌مانند یک‌سر بر دم تیرش

6 شبی قصاب در بستر به زلفش هم‌سخن بودم چنین خوابی که من دیدم پریشان است تعبیرش