ای خورشیدی که نورت از از سنایی غزنوی رباعی 186

1 ای خورشیدی که نورت از روی امید گفتم که به صدر ما نماند جاوید

2 ناگه به چه از باد اجل سرد شدی گر سرد نگردد این نگارین خورشید