ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2317

1 ای خاک کف پایت رشک فلکی بوده جان من و جان تو در اصل یکی بوده

2 در خانه نقشینی دیدم صنم چینی خون خواره صد آدم جان ملکی بوده

3 صد ماه یقینم شد اندر دل شب پنهان صد نور یقین دیدم مشتاق شکی بوده

4 گفتم به ایاز ای حر محمود شدی آخر در شاه چه جا کردی ای آیبکی بوده

5 ای سگ که ز اصحابی در کهف تو در خوابی چون شیر خدا گشتی اول سگکی بوده

6 ای ماهی در آتش تو جانب دریا کش ای پیشتر از عالم در وی سمکی بوده

7 شمس الحق تبریزم همرنگ تو می‌خیزم من مرده تو گرد من بحر نمکی بوده