لذات نماند و الم‌ها از فیض کاشانی غزل 46

1 لذات نماند و الم‌ها شادی گذرد چو برق و غم‌ها

2 غمناک مباش ازآن و زین خوش چون هردو رود سوی عدم‌ها

3 هر حادثه‌ای که بر سر آید هم سوی عدم کشد قدم‌ها

4 هر پسریر است عسر در پی هر عسری را ز پی کرم‌ها

5 آخر همه خواب با خیالیست الا به نوشتهٔ قلم‌ها

6 کز بهر جزای زشت و نیکو ماند به صحیفه‌ها رقم‌ها

7 لذات نماند و بماند از پیروی هوا ندم‌ها

8 هر محنت و هر بلا که بینی کفّاره شمار بر ستم‌ها

9 اندوه چو ما حی گناهست خوش‌تر که در آن کشیم دم‌ها

10 آن کن که به عاقبت بود خیر فیض است و امید بر کرم‌ها