جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)
جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

دود از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 366

غزل 366 ام از 6329 غزلیات

دود دل ما نشان سوداست

1 دود دل ما نشان سوداست وان دود که از دلست پیداست

2 هر موج که می‌زند دل از خون آن دل نبود مگر که دریاست

3 بیگانه شدند آشنایان دل نیز به دشمنی چه برخاست

4 هر سوی که عشق رخت بنهاد هر جا که ملامت‌ست آن جاست

5 ما نگریزیم از این ملامت زیرا که قدیم خانه ماست

6 در عشق حسد برند شاهان زان روی که عشق شمع دل‌هاست

7 پا بر سر چرخ هفتمین نه کاین عشق به حجره‌های بالاست

8 هشیار مباش زان که هشیار در مجلس عشق سخت رسواست

9 میری مطلب که میر مجلس گر چشم ببسته‌ست بیناست

10 این عشق هنوز زیر چادر این گرد سیاه بین که برخاست

11 هر چند که زیر هفت پرده‌ست پیداست که سخت خوب و زیباست

12 شب خیز کنید ای حریفان شمعست و شراب و یار تنهاست

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر دود دل ما نشان سوداست

شاعر شعر دود دل ما نشان سوداست چه کسی است ؟

شاعر شعر دود دل ما نشان سوداست جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد.

شعر دود دل ما نشان سوداست در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر دود دل ما نشان سوداست چیست ؟

قالب شعر دود دل ما نشان سوداست غزل است

مضمون اصلی شعر دود دل ما نشان سوداست چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر قشنگ, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.
بنر