بویی که مرا ز وصل یار آمد از سنایی غزنوی رباعی 89

1 از آن می خوردن عشقست دایم کار من هر شب که بی من در خراباتست دایم یار من هر شب

2 بتم را عیش و قلاشیست بی من کار هر روزی خروش و ناله و زاریست بی او کار من هر شب

1 ای لعبت صافی صفات ای خوشتر از آب حیات هستی درین آخر زمان این منکران را معجزات

2 هم دیده داری هم قدم هم نور داری هم ظلم در هزل وجد ای محتشم هم کعبه گردی هم منات

1 روی خوبت نهان چه خواهی کرد شورش عاشقان چه خواهی کرد

2 مشک زلفی و نرگسین چشمی تا بدان نرگسان چه خواهی کرد