دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت وز منظر تو چشم نظر باز نور داشت
2 در کنج این خرابه دلم با تو ای پری نی آرزوی روضه نه سودای حور داشت
3 بر خدمت تو صحبت حور بهشت را زاهد از آن گزید که عقلش قصور داشت
4 چون دیده دید ماه جمالت زیاده شد مهری که با تو جان ستمکش ز دور داشت
5 از پرتو تجلی انوار عارضت هم دیده روشنائی و هم دل سرور داشت
6 شب تا سحر ز شام خط و صبح عارضت خاطر همان حکایت موسی و طور داشت
7 در حلقه های زلف پریشان دلکشت تا بامداد حلقه دلها حضور داشت
8 می یافت گوش جان من از صوت دلگشت آن لذتی که نغمه صاحب زبور داشت
9 امروز حاسدان تو در ماتمند از آنک با تو حسین دلشده دوشینه سور داشت
دیدگاه‌ها **