دوش از طرف گلستان از بابافغانی شیرازی غزل 546

1 دوش از طرف گلستان مست و غلتان آمدی گرچه ما را کشتی اما خوشتر از جان آمدی

2 با که می خوردی که بیخود گشتم از بوی خوشت از در میخانه یا از گشت بستان آمدی

3 از تو کافر دل امید آب حیوان داشتم خود برای خوردن خون مسلمان آمدی

4 بس عجب بودی که نخلت سر کشید از باغ من ره غلط کردی و در دلهای ویران آمدی

5 بیوفایی شد دو چارت یا گرفتاری بگو کانچنان دل جمع رفتی و پریشان آمدی

6 در خیال آرزوی وصل فالی می زدم ناگه از مجلس خرامان و غزلخوان آمدی

7 بی‌خودی کردی فغانی ریش دل بشکافتی رو که در بزم وفا آلوده دامان آمدی