1 جانب سایه شده مردم روان سایه به دنباله مردم دوان

2 پرده نشین گشت فلک سوبسوی با همه زالی شد پوشیده روی

3 از سم اسپش که زمین کرد چاک خاک پر از مه شد و مه پر ز خاک

4 دیدن او را کله افگند ماه بلکه فتادش گرء، دیدن کلاه

5 خواست که پیشش ز سپهر برین ماه فرود آید و بوسد زمین

6 سوی فلک رفت زمیدانش گرد هم به فلک ماه زمین بوس کرد

7 اوج معانی نه به مقدار طبع بلکه گذشته ز سماوات سبع

8 رفت زمین را چو حجاب از میان گشت پدید از تهٔ آب آسمان

9 بس که زمین رفت ز همراهیش گاو زمین شد خورش ماهیش