راز خویت از بدآموز تو می‌جوییم ما
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 راز خویت از بدآموز تو می‌جوییم ما از تو می‌گوییم گر با غیر می‌گوییم ما
2 حشر مشتاقان همان بر صورت مژگان بود مر ز خاک خویشتن چون سبزه می‌روییم ما
3 راز عاشق از شکست رنگ رسوا می‌شود با وجود سخت‌جانی‌ها تنک‌روییم ما
4 زین بهار آیین نگاهان بو که بپذیرد یکی عمرها شد، رخ به خون دیده می‌شوییم ما
5 آفتاب عالم سرگشتگی‌های خودیم می‌رسد بوی تو از هر گل که می‌بوییم ما
6 تا چه‌ها مجموعه لطف بهاران بوده‌ای تا به زانو، سوده پای ما و می‌پوییم ما
7 زحمت احباب نتوان داد غالب بیش از این هرچه می‌گوییم بهر خویش می‌گوییم ما