آن بحر که هر لحظه از عطار نیشابوری مختارنامه 17

1 دوش کان شمع نیکوان برخاست ناله از پیر و از جوان برخاست

2 گل سرخ رخش چو عکس انداخت جوش آتش ز ارغوان برخاست

1 در عشق قرار بی‌قراری است بدنامی عشق نام‌داری است

2 چون نیست شمار عشق پیدا مشمر که شمار بی‌شماری است

1 آنکه چندین نقش ازو برخاسته است یارب او در پرده چون آراسته است

2 چون ز پرده دم به دم می تافته است هر دو عالم دم به دم می‌کاسته است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند